һәйбәт

1. сущ.; книжн.

1) внуши́тельный, гро́зный вид

арысланның һәйбәте — гро́зный вид льва

2) досто́инство, прести́ж; авторите́т

гайрәте һәм һәйбәте илә билгеле адәм — челове́к, изве́стный свои́м му́жеством и авторите́том

2. прил.

1) великоле́пный, замеча́тельный; сла́вный

һәйбәт кеше — сла́вный челове́к

һәйбәт киемдә — в великоле́пной оде́жде

табигатьнең һәйбәт урыннары — замеча́тельные места́ приро́ды

2) см. әйбәт

3. нареч.

о́чень хорошо́, великоле́пно, замеча́тельно, прекра́сно

һәйбәт киенү — великоле́пно одева́ться

һәйбәт күренү — вы́глядеть замеча́тельно

һәйбәт ял итү — прекра́сно отдохну́ть

- һәйбәт дип табу

- һәйбәт итү